Mae'r trên adre o'r gwaith bob tro yn llawn dop, ond mae bob tro yn gyfle da i gael golwg agos ar rai o'r myfyrwyr sydd o gwmpas (ydw dwi'n fas, nid fel gitâr, ond dyna un o bwrpasau y blog 'ma..).
Roedd un boi heddiw yn sefyll yn y rhodfa yng nghanol y trên - mae'r drysau ar bob pen. Ond roedd eisiau ymadael yn yr orsaf nesaf felly roedd e'n trio gwthio ei hun heibio pawb heb greu gormod o ffys, i ddod at y drws lle o'n i'n sefyll. Wrth iddo agosáu daeth ei wyneb i'r golwg - roedd e'n gwenu, allan o embaras, a gofyn yn gwrtais i basio bob person. Yna cyrhaeddodd lle r'on i'n sefyll a gwenu arna'i. Waw! Roedd e yn edrych union fel Ryan Phillippe, ond ychydig yn fwy 'real' wrth gwrs, llai perffaith na lluniau o Ryan gyda colur a ffilter feddal ar gamera ffotograffydd.
Mi wnes i wenu nôl arno, ond cyn i mi allu ofyn (os fase gen i'r gyts) - "Wyt ti erioed wedi ystyried bod yn 'lookalike' i Ryan Phillippe"? roedd y trên wedi stopio a fe agorodd y drws a mynd allan.
No comments:
Post a Comment